ZAROKÊN BER ÇÊM

 “Dibe ku dema teşbîha neynikê bo romanê êdî derbas bûbe çûbe, lê di gumana min de bêyî ku em Kurd jî çendakî di neynika romanê de li rastî û jiyana xwe binerin ciyekî ku em herinê tune. Min ev romana xwe bi tîn û heyecaneke ji a romanên xwe yên berî wê cudatir nivîsî. Gava min ew dinivîsand, tişta ku min dixwest bikim hinekî pê re hîn jî dibûm: tişta ku ez lê digeriyam jixwe li ba min bû. Serdem serdema siyaset, îdeolojî û medyayan be jî bi raya min hê jî alaveke ku ji romanan çêtir mirov hînî nerîn û pêhesînê bike tune ye. Çunkî ew meydanên mezin ên dîtin û nîşandanê ne û gelek caran ji nivîskarên xwe jî rasteqîntir in.”

Ciwanmerd Kulek di vê romana xwe ya ku wek robarekî diherike de me di karnevala gotinên piçûk, nerînên zarokane û jiyanên rojane re derdixe gorepana cîhanên mezin, rabirdûyên dûr, şapat û bobelatên giran û berê neynikeke ronak û fireh dide ser vê sedsala me ya buhurî. Avesta di bîst saliya xwe de bi şanazî vê romana mezin ligel berhemên din ên Ciwanmerd Kulek bi hev re ji nû ve çap dike.