QEHWEYEK LI GEL WÎ

sevgilim…
Bêstûn dağını delmedi benim için
çöller de aşmadı
İstanbul’da
şiirler yazmadı gözlerim için
yurdun gözünde
Çünkü ne Ferhattir o
ne Nali
ne de Mecnun
Fakat
bu çağın ölçüleriyle
sevgilim
aşk ordusunun öncü süvarisi
ve aşkın şahıdır
yüreğimi fethedebildiği
acılarımın çöllerini yeşertebildiği
ölüm geldiğinde ve ayrılık vaktinde
yurdu şiire ve gülümseyişe dönüştürebildiğinden
benim için


Zilameke ji çav
lê belê mixabin...
wan ateşgehan nabîne
ku di hebûna min de vêxistiye
tiştekî jî nabêje!
Keseke ji nêrînê
lê belê seyr e
di germa şeydabûna min de
hîna ji hiş xwe neçûye
û nedinale!
Min qewha xwe ya tal
bi şekirê axaftinên wî vexwar
Min qehwa xwe ya reş
bi rengê çavên wî yên kal firda
Min qehwa xwe ya germ
bi fênikiya girnijîna wî re bi dawî kir